Η απώλεια ακοής αναπτύσσεται όταν υπάρχει ένα πρόβλημα με ένα ή περισσότερα μέρη του αυτιού. Για πολλούς ανθρώπους, η απώλεια ακοής είναι φυσιολογική συνέπεια της γήρανσης και η εμφάνισή της είναι τόσο σταδιακή ώστε να μην αντιλαμβάνονται την επιδείνωση της ακοής τους. Εκτός όμως από τη γήρανση, η απώλεια ακοής μπορεί να προκληθεί και από άλλους παράγοντες. Οι κυριότεροι από αυτούς είναι:

Κληρονομικότητα. Μια από τις αιτίες βαρηκοΐας είναι η κληρονομικότητα και πολύ πιο συχνό φαινόμενο είναι οι εμβρυοπάθειες, παθήσεις δηλαδή της μητέρας που περνούν κατά την εγκυμοσύνη στο έμβρυο και έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ακουστική ικανότητα του παιδιού. Εκτός από τις παθήσεις υπάρχει η περίπτωση της λήψης φαρμάκων της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη που επίσης μπορεί να επηρεάσουν σε σημαντικό βαθμό το έμβρυο.

Επίκτητη Βαρηκοΐα. Οι επίκτητες βαρηκοΐες μπορεί να οφείλονται σε:

α) Παθήσεις του μέσου και έσω αυτιού όπως χρόνια μέση ωτίτιδα, ρήξη ή και διάτρηση τυμπάνου, μαστοειδίτιδα, ωτοσκλήρυνση, σύνδρομο Meniere κ.α.

β) Σε κάποια έκτακτα γεγονότα που έχουν συμβεί στη ζωή μας, όπως τραυματισμός στο κεφάλι (κατάγματα ακουστικών οσταρίων), παρατεταμένη λήψη ωτοτοξικών φαρμάκων, ακουστικό τραύμα δηλαδή βλαπτική επίδραση του θορύβου στο έσω αυτί είτε αυτός ο θόρυβος ήταν σύντομος και δυνατός (κρότος) είτε ήταν χαμηλότερης έντασης αλλά μεγάλης διάρκειας (εργασία σε περιβάλλον με βαριά μηχανήματα) κ.α.

Πρεσβυακουσία. Η πρεσβυακουσία είναι αποτέλεσμα της φυσιολογικής γήρανσης του οργανισμού και έχει να κάνει με την εκφύλιση των κυττάρων του έσω αυτιού. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι αποτελεί τον κανόνα, αφού μεγάλος αριθμός ηλικιωμένων ανθρώπων δεν έχουν την παραμικρή απώλεια ακοής ακόμα και σε ηλικίες 80-90 χρόνων.

Προηγούμενο άρθρο